Hedwig Cooremans
Vertalingen uit het Engels
Alleen ontsnapt
Surrealistisch stuk voor 4 (oudere) dames vertaald door Hedwig Cooremans
(origineel: ‘Escaped alone’ door Caryl Churchill
Korte inhoud:
Vier oudere dames zitten in een zonovergoten tuin te kletsen, te roddelen en over banaliteiten, maar vooral over zichzelf te babbelen. Drie van hen kampen elk met een persoonlijke nachtmerrie: de eerste heeft een zware kattenfobie, een tweede is depressief en denkt soms aan zelfmoord, terwijl de derde een afkeer heeft van keukens; het is immers in een keuken dat ze lang geleden haar man vermoordde. De vierde is een beetje een vreemde eend in de bijt: ze stelt foute vragen en regelmatig geeft ze ons een absurde, apocalyptische visie op de wereld. Komt de apocalyps op 't einde van deze namiddag echt, wanneer de zon veel te vroeg ondergaat?
Ondanks alles amuseren de vier zich en wordt er (soms) nogal wat afgelachen.
Spinsels
Toneelspel voor 3 dames + 1 heer vertaald door Hedwig Cooremans
(origineel: ‘Spinning’ door Deirdre Kinahan)
Korte inhoud:
Kan het onvergeeflijke ooit vergeven worden? In ‘Spinsels’ beleven we wat gebeurt na de vechtscheiding van Conor en Jen. Conor kan de mislukking van zijn huwelijk niet aan. Hij verliest zijn greep op de werkelijkheid, want alles en iedereen heeft hem verraden. Conor is niet meer voor rede vatbaar en huurt een chalet aan zee, waar hij zich met hun dochtertje Kate terugtrekt.
Daar ontmoet hij de zestienjarige Annie.
Hij betrekt haar in zijn grote gelijk.
Conor drijft zijn wil door. Tot de uiterste consequentie...
Susan had een uitstekende relatie met haar enige dochter Annie. Na het drama stelt ze alles in vraag wat ze als moeder meende bereikt te hebben.
Conor en Susan vormen de kern van het stuk. Ze worden met mekaar geconfronteerd en trachten het onbegrijpelijke te begrijpen. Hun reis wordt onze reis, want als zij vergeving en verlossing kunnen vinden, dan kunnen wij dat misschien ook.
Een addertje in ’t gras
Thriller voor 3 dames vertaald door Hedwig Cooremans
(origineel: ‘Snake in the Grass’ door Alan Ayckbourn)
Korte inhoud:
Twee zussen werden ooit misbruikt: de oudste door haar man, de jongste door haar vader. De derde vrouw, gewezen verpleegster van de overleden vader, chanteert hen. Ze heeft onweerlegbare bewijzen dat de jongste van de twee haar vader vermoord heeft.
Zullen de zussen mekaar steunen of...
Geven ze toe aan de chantage of...
Niets in deze thriller is wat het lijkt. Niemand doet zich voor zoals zij echt is.
We weten vrij vlug wie de moordenares is, en toch... Hier is meer aan de hand!
Alles heeft zijn prijs
Toneelspel voor 2 dames + 1 heer vertaald door Hedwig Cooremans
(origineel: ‘The price of everything’ door Fiona Evans)
Korte inhoud:
Eddy Bouwer begon met weinig, bouwde een imperium op en is nu multimiljonair. Eddy leeft door en voor zijn business. Hij is een winner. Verliezen staat niet in zijn woordenboek!
Met zijn vrouw Pam en zijn 15-jarige dochter Ruby leeft hij in een kast van een villa, uitgerust met de allerlaatste technologische snufjes.
Op een avond is het gedrag van Eddy op zijn minst eigenaardig te noemen. Pam en Ruby mogen niet naar buiten, het vriendinnetje van Ruby mag er niet in. Bovendien ontbreekt van Goldie, de hond elk spoor...
Wordt het gezin van Eddy van buiten uit bedreigd of zit de vijand binnen de muren?
Tot Ruby Goldie ontdekt: neergeschoten.
Tot Pam het ene leugen na het andere ontrafelt...
Welke prijs is Eddy van plan te betalen voor zijn succes? Voor zijn bankroet?
Want in het rijk van Eddy Bouwer werd alle hoop tot nul herleid...
Bie
Toneelspel voor 2 dames + 1 heer vertaald door Hedwig Cooremans
(origineel: ‘Bea’ door Mick Gordon)
Korte inhoud:
Bie is een jonge vrouw van eind twintig die haar lichaam niet meer kan gebruiken. Al acht jaar lang ligt ze aan bed gekluisterd. De grote boosdoener is cvs, het chronisch vermoeidheidssyndroom dat elke beweging uitsluit, haar pijnigt en zelfs haar spraak beperkt. Uiterlijk is Bie verlamd en is ze volledig afhankelijk van anderen, maar innerlijk zit ze boordevol energie en is ze ongelooflijk vrolijk. Het is die laatste Bie die we hoofdzakelijk zien evolueren op de scène: dansend, springend en niet vies van een grapje.
Maar Bie wil sterven en dat kan ze niet alleen. Ze heeft de hulp nodig van Ray, haar verzorger en van haar moeder Katherine. Zal de vrouw die haar het leven schonk haar ook helpen dat leven weg te nemen, als het dat is wat haar kind het liefste wil?
‘Bie’ zet geen domper op je stemming, integendeel, het is zelfs een grappig stuk. Het geeft je alleen stof tot nadenken over het leven en zijn consequentie: de dood.
Konijnenpijp
Toneelspel voor 3 dames + 2 heren vertaald door Hedwig Cooremans
(origineel: ‘Rabbit Hole’ door David Lindsay-Abaire)
Korte inhoud:
Dit stuk ontving de Pulitzerprijs in 2007 en werd in 2010 verfilmd met Nicole Kidman en Aaron Eckhart, in een regie van John Cameron Mitchell.
In ‘Rabbit Hole’ maken we kennis met een gezin van heel gewone mensen, Lise en Arno, die hun enige zoontje, Danny, verloren door een verkeersongeval.
Ze proberen samen een oplossing te vinden voor een probleem waar geen oplossing voor bestaat, want Danny keert nooit meer terug.
Het bijzondere aan Lise en Arno is dat ze niemand de schuld willen geven, zelfs niet de jongen die het ongeluk veroorzaakte. Dat is niet aan iedereen gegeven.
Als toeschouwer neem je deel aan echte en diepgaande emoties, je wordt haast een deel van het gezin, deel van hun leed en verdriet. Iets waar je heel stil van wordt.
En toch ontdek je hier en daar een glimpje hoop en hoor je een lach.
Rabbit Hole is een stuk over hoop en zonder hoop is het leven ondraaglijk.
Rabbit Hole is een droom van een stuk.
De Tarantulawesp
Thriller voor 2 dames vertaald door Hedwig Cooremans
(origineel: ‘The Wasp’ door Morgan Lloyd Malcolm)
Korte inhoud:
Een spannende thriller met slechts 2 dames? Het kan in De Tarantulawesp !
Wat aanvankelijk begint als een komedie en een gezellig onderonsje van twee dames, blijkt een thriller te zijn waarin je voortdurend op het verkeerde been wordt gezet. Je zal beetje bij beetje naar het randje van je stoel schuiven, want de afloop is absoluut verrassend!
Rhoda
Thriller voor 6 dames + 5 heren vertaald door Hedwig Cooremans
(naar de roman ‘Bad seed’ van William March, vertaald en bewerkt voor toneel)
Korte inhoud:
Rhoda Penmarck is 8 jaar oud en zo ontzettend lief. Ze is netjes, verstandig, beleefd... Ze is gewoon perfect. Zo denkt iedereen erover, op Leroy, de zwarte klusjesman na, die haar van bij 't begin beet heeft, die weet hoe ze echt is. Leroy maakt echter een fout: hij denkt dat hij slimmer is dan Rhoda...
Ook de toeschouwer voelt dat er iets niet klopt. Toch zal hij de vreselijke waarheid amper kunnen geloven.
Rhoda is het schattigste monstertje dat je in de literatuur kan vinden.
Gelukkige verjaardag, Andy!
Drama voor 3 dames + 3 heren vertaald door Hedwig Cooremans
(origineel: ‘The Herd’ door Rory Kinnear)
Korte inhoud:
De familie wacht met ongeduld op de zwaar gehandicapte Andy, die in familiekring zijn 21ste verjaardag komt vieren. Ook Andy's vader daagt op, hoewel hij al jaren niets meer van zich heeft laten horen. De emoties laaien hoog op en leiden naar een onverwachte climax. Want het is Andy, die -hoewel we hem nooit te zien krijgen- er zal voor zorgen dat genade wordt verleend, zelfs al is het verleden vreselijk geweest.
Dit familiedrama toont ons gewone, normale mensen in wie sommigen onder ons zichzelf ongetwijfeld zullen herkennen. Ze zijn grappig, zeer cynisch, soms ongenadig hard, maar bovenal hebben ze stuk voor stuk een groot hart. Tenslotte zijn ze in staat om het met mekaar over hun gemeenschappelijk verleden te hebben. Gemakkelijk is anders, want mensen kunnen mekaar de ergste dingen aandoen.
Bij het opbouwen van de spanning gaat de auteur diep onder de oppervlakte, zonder zichzelf te verliezen in melodramatiek: deze mensen boeien van begin tot einde. Dat levert sterke karakterrollen op. Een uitdaging!
Vossenzoeker
Toneelspel voor 2 dames + 2 heren vertaald door Hedwig Cooremans
(origineel: ‘Foxfinder’ door Dawn King)
Korte inhoud:
Vossenzoeker is een bizarre, donkere fabel, gesitueerd op het platteland, in een tijd die niet bepaald is, in een Dystopia waar de staat alles controleert.
De grote boosdoener, oorzaak van alles wat verkeerd kan lopen, is de vos. Hij is het ‘Beest,’ de bron van alle kwaad. De vos moet kost wat kost bestreden en uitgeroeid worden. Hij verziekt niet alleen oogsten, hij beïnvloedt ook de geesten van de burgers en hij is een moordenaar. Zijn ultieme bedoeling is de ondergang van de gehele natie.
Kortom, alles wat in deze geleide maatschappij verkeerd loopt, is de schuld van de vos.
Zijn vreedzame landbouwers zoals Judith en Samuel collaborators van de vos? Dat probeert de professionele Vossenzoeker William te ontdekken.
Verwijst dit stuk naar het gevaar van fundamentalistische zekerheden? Of lijkt het op een kwaad dat zo'n 70 jaar geleden gestopt werd, maar dat zich in een parallelle wereld anders ontwikkeld heeft?
Vergeet vooral niet dat alles altijd de schuld is van de andere...
‘Vossenzoeker’ zal alleszins discussie uitlokken.
Elling
Toneelspel voor 1 dame + 4 heren vertaald door Hedwig Cooremans
(origineel: ‘Elling’ door Simon Bent)
Naar de romans van Ingvar Ambjørnson
Noorse bewerking voor theater: Axel Hellstenius en Petter Naess
Korte inhoud:
Het moederskindje Elling, die in een kleerkast slaapt en geen stap buiten de deur durft zetten, en de onbehouwen reus Kjell Bjarne, die alleen maar aan seks en eten denkt, zijn kamergenoten in een psychiatrische instelling. Na een jarenlang verblijf worden deze verwarde zielen verplicht hun eerste stappen in de buitenwereld te zetten.
Ze mogen in het centrum van Oslo een appartement bewonen, van waaruit ze zich moeten aanpassen aan de maatschappij. Kan dat niet, dat is het alternatief terugkeren naar het zothuis.
Het komt er bijgevolg op aan hun sociale assistent Frank ervan te overtuigen dat ze een normaal leven aankunnen.
Elling moet naar buiten om niet van honger te sterven en maakt kennis met Alfons, een oude dichter. Kjell Bjarne ontfermt zich over de hoogzwangere Reidun, op wie hij verliefd wordt. Het is voor beide vrienden een stap in een onbekende wereld.
Zijn Elling en Kjell Bjarne Een Raar Koppel? Zijn zij alleen maar grappig, zoals Laurel en Hardy? Of zullen ze hun mannetje staan in de normale wereld die misschien even gek is als zij? Wat er ook gebeurt, de vriendschap die ze voor mekaar voelen, kan nooit stuk.
Zo haalde ik mijn rijbewijs
Toneelspel voor 3 dames + 2 heren vertaald door Hedwig Cooremans
(origineel: ‘How I learned to drive’ door Paula Vogel)
Korte inhoud:
Dit stuk werd in 1998 bekroond met de Pulitzer prijs voor Drama. Op het eerste gezicht lijkt 'Zo haalde ik mijn Rijbewijs' een komedie, hoewel het van bij het begin duidelijk is dat het komische een wrange ondertoon heeft. Je zal lachen als je geen zin hebt.
Het thema van het stuk is immers kindermisbruik. Het is het verhaal van het seksuele ontwaken van het meisje Muizeke, door toedoen van haar (aangetrouwde) oom.
Op de achtergrond van een verhaal met gemengde flashbacks volgen we de rijlessen die Nonkel Piet aan Muizeke geeft. Rijlessen, tijdens dewelke nog wat anders gebeurt.
De personages die door de drie leden van het Griekse Koor worden gespeeld zijn misschien grappig, maar zeker niet belachelijk of karikaturaal. Ze zijn eerder zielig, en in het geval van de grootouders van Muizeke is dat genetisch bepaald. Vastgeroest als ze zijn in hun bekrompenheid, willen ze niet dat hun wereldje verandert. Muizeke hoeft zelfs niet naar school, die heeft immers geen diploma's nodig. Lucy, de moeder van Muizeke heeft verandering geprobeerd, maar ze kreeg tegenwind. En haar tante Mary is hypocriet. Die weet al lang van de relatie van haar echtgenoot met haar nichtje. Maar dat is in geen geval zijn schuld...
Muizeke wil echter wel veranderen. En hoe eigenaardig ook, het gebeurt met de hulp van haar Nonkel Piet, die wellicht echt van haar houdt en de enige is die bereid is alles voor haar op te geven.
De grens tussen juist en verkeerd wordt door de auteur bewust erg vaag gehouden.
In de laatste scène is Muizeke wie ze geworden is, omwille van en tegelijk dank zij Nonkel Piet; die heeft haar tenminste door het leven leren rijden.
Ze is een zelfzekere, maar zeker geen gelukkige volwassen vrouw.
De Vrolijke Duivels van Eikendam
Komedie voor 6 dames + 9 heren + vrouwelijke fig. vertaald door Hedwig Cooremans
(origineel: naar ‘The Merry Devil of Edmonton’ van een onbekend Elizabethaans auteur)
Korte inhoud:
‘The Merry Devil of Edmonton’ werd geschreven tegen het einde van de regering van Elisabeth I (1533-1603), waarschijnlijk in 1600 of 1601. Het werk werd voor het eerst gepubliceerd in 1608. Aanvankelijk werd deze komedie toegeschreven aan Michael Drayton, Thomas Heywood en Thomas Dekker, tot zelfs aan William Shakespeare. Afdoende bewijzen zijn hiervoor evenwel nooit geleverd.
Dank zij Thomas Middleton weten we dat het stuk in 1604 met succes werd opgevoerd. Het is zelfs vrij zeker dat het reeds vóór mei 1603 voor het voetlicht werd gebracht. In de jaren 90 van de 17e eeuw kende het werk alleszins nog steeds het nodige succes.
In zijn proloog van "The Devil is an Ass" looft Middleton The Merry Devil of Edmonton als een "deare delight".
De versie die tot ons is gekomen is vrij kort. Het is na lezing echter overduidelijk dat bepaalde scènes in de loop der eeuwen verloren zijn gegaan, want meer dan eens is de logica van het gegeven zoek. We hebben getracht hier een oplossing voor te vinden.
De actie speelt zich af vóór de regering van Hendrik VIII (1491-1547) die in 1535 de Anglicaanse kerk stichtte en meteen alle katholieke kloosters afschafte.
Het thema van de burger die zijn ziel aan de duivel verkoopt is van alle tijden. In de originele tekst is Fabels aandeel marginaal en dat van de duivel haast onbestaande. In deze bewerking wordt hun aandeel fors uitgebreid en komt het magische element meer aan bod.
Door het aanwenden van thema's zoals de ontvoering van een (verliefde) non uit een klooster en de stroperij door de 'dorpsnotabelen' in de koninklijke jacht, was dit volkse spel in de 17e eeuw enorm populair.
Het hoofdthema is de verboden liefde tussen Millie en Raf. Dit is meteen ook de belangrijkste plot van het stuk. De stroperij tenslotte, zorgt ervoor dat de personages van de plot en de subplot mekaar ontmoeten in Blaags herberg: de Sint Joris van Eikendam.
Veel plezier met De Vrolijke Duivels van Eikendam.
De waarzegger
Aprocriefe Shakespeare voor 7 dames + 12 heren + fig. vertaald door Hedwig Cooremans
(origineel: ‘The Puritan’ door Thomas Middleton)
Korte inhoud:
Over de Apocriefen
Een apocriefe Shakespeare is een toneelwerk dat aanvankelijk (reeds vanaf de zeventiende eeuw) aan William Shakespeare (1564-1616) werd toegeschreven, maar dat door specialisten na grondige studie als dusdanig werd afgewezen.
Het is zo dat verscheidene auteurs uit de Elisabethaanse periode (eind zestiende, begin zeventiende eeuw) aan eenzelfde stuk konden schrijven. Het is bijgevolg mogelijk dat Shakespeare voor een bepaald stuk een aantal scènes tot zelfs een heel bedrijf leverde, het scenario bedacht of slechts een paar replieken schreef. Soms lees je inderdaad regels waarvan je je afvraagt of Shakespeare er niet de hand in heeft gehad, want ze zijn zo prachtig dat je de indruk krijgt dat ze van de meester zijn. Zo ook herkennen specialisten in bepaalde scènes van een stuk zijn hand, terwijl de rest zonder de minste twijfel door een andere auteur werd geschreven.
Werken, zoals Edward III en The Two Noble Kinsmen, zijn volgens sommige kenners niet van Shakespeare, terwijl anderen beweren van wel. Beide werken behoren niet tot het officiële Shakespeare repertoire, hoewel ze in 2005 opgenomen werden in the Second Edition of the Complete Oxford Shakespeare.
Er bestaan in totaal 14 apocriefen waar de grote meester in meer of mindere mate de hand heeft in gehad, maar in werkelijkheid zijn het er meer dan veertig. Het grootste aantal mag echter beschouwd worden als van andere auteurs.
Dat het apocriefen zijn betekent echter niet dat deze werken in de zestiende en zeventiende eeuw geen succes kenden of dat het waardeloze stukken zijn. Ze vragen alleen een grondige revisie en aanpassing.
Het is boeiend om het fenomeen van de apocriefen te bestuderen. Ik vertaalde en bewerkte eerder The Merry Devil of Edmonton dat de titel meekreeg: De Vrolijke Duivels van Eikendam.
The Puritan
The Puritaine of The Widowe of Watling Street is een jacobijnse komedie uit 1606 die voor het eerst werd gepubliceerd in 1607.
Het titelblad van deze quarto uitgave (een goedkoop drukwerk, klein formaat) vermeldt: Written by W.S. Deze komedie beschouwt men echter als een apocriefe Shakespeare en na grondige tekstanalyse werd ze naar alle waarschijnlijkheid door Thomas Middleton (1580-1627) geschreven. Het stuk werd in 2007 overigens toegevoegd aan de verzamelde werken van Middleton, uitgegeven door the Oxford University Press.